Całe swoje życie zawodowe i naukowe poświęciłem aktywności na rzecz Uniwersytetu Warszawskiego. Przechodząc przez kolejne szczeble kariery naukowej w Polsce i za granicą, w 2002 r. uzyskałem tytuł profesora nauk ekonomicznych oraz najwyższą funkcję – Rektora Uniwersytetu Warszawskiego w roku 2020.

W swoich działaniach na rzecz budowania lepszego i bardziej nowoczesnego Uniwersytetu opierałem się i nadal będę się opierał na dwóch filarach: naukowo-dydaktycznym oraz organizacyjnym. W aktywności badawczej zawsze przyświecało mi dążenie do poszukiwania prawdy, budowanie i inspirowanie interdyscyplinarnych oraz międzypokoleniowych zespołów naukowych, jak również intensyfikacja współpracy z różnorodnym gronem uczelni i partnerów w kraju i za granicą. Efektem tych działań są liczne granty badawcze i publikacje (krajowe i zagraniczne), a także duże grono zaangażowanych współpracowników naukowych funkcjonujących dziś zarówno na uczelniach, ale również w praktyce gospodarczej.

W swojej karierze menadżerskiej na UW odpowiadałem m.in. za kształtowanie obszaru badawczego, naukowego, organizacyjnego i inwestycyjnego (jako Rektor UW, a wcześniej na Wydziale Zarządzania – jako prodziekan i trzykrotnie dziekan oraz jako dyrektor Centrum Europejskiego, a także jako prezes AZS. Miałem także zaszczyt współkierować Uniwersytetem jako członek zespołu rektorskiego w latach 2012-2016). Aktywność zawodowa w tak zdywersyfikowanych obszarach wymaga ciągłego poszukiwania możliwości zmian i szans, rozpoznania silnych i słabych stron organizacji, kształtowania własnych przewag konkurencyjnych, ale również organizowania zasobów, rozpoznania zagrożeń i zarządzania ryzykiem, w tym odwagi i odpowiedzialności w podejmowaniu strategicznych wyborów. Stawia to również wysokie wymagania, jeśli chodzi o kształtowanie i poszanowanie kultury organizacji, jej tradycji oraz zrozumienie ludzkich problemów i potrzeb, bo to przecież ludzie tworzą Uniwersytet.

Rektor Uniwersytetu Warszawskiego, największej uczelni badawczej w kraju, szczególną uwagę poświęcać powinien obszarowi badań, zarówno na poziomie podstawowym, jak i aplikacyjnym, wysokiemu poziomowi dydaktyki oraz umiędzynarodowieniu efektów prac badawczych oraz wymianie międzynarodowej.

W dobie obecnych wyzwań Uniwersytet Warszawski w dalszym ciągu potrzebuje także menadżera, który nie tylko rozumie specyfikę naszej Uczelni, zna uniwersyteckie potrzeby, procedury, przepisy i zwyczaje, ale przede wszystkim widzi potrzeby studentów, studentek, doktorantów, doktorantek, pracownic i pracowników naukowych, bibliotekarek i bibliotekarzy, pracownic i pracowników administracyjno-technicznych i innych. Rektor musi mieć szerokie doświadczenie w opracowywaniu nowych strategii działania i ich wdrażaniu, usprawnianiu procesów zarządczych oraz w efektywnym pozyskiwaniu i wykorzystywaniu środków finansowania uczelni.

Jestem przekonany, że moje doświadczenie zawodowe oraz dotychczasowe osiągnięcia są gwarantem realizacji strategicznych wyzwań stojących przed Uniwersytetem Warszawskim.